فائزون نقش کارگران در دفاع مقدس را منتشر کرد:
بی‌‌تردید دفاع مقدس دوره‌ای درخشان و افتخارآمیز در نظامِ جمهوریِ اسلامی است. در این حماسة غرورانگیز همة اقشار به‌ویژه قشرِ کارگر جانانه حضور داشتند و به سهمِ خودشان توانستند خوب بدرخشند و از ناموس و هویتِ ایرانیِ خود دفاع کنند. وقتی به مستنداتِ دفاع مقدس می‌نگریم، به‌وضوح درمی‌یابیم که این‌بار هم مثل همیشه این جوانان و اقشارِ کم‌درآمدِ جامعه بودند که بیشتر از همه در میادینِ نبرد نقش‌آفرینی کردند. همان‌طورکه در پیروزیِ انقلاب این قشر پررنگ‌تر از همه حضور داشتند و تا سقوطِ رژیمِ طاغوت شهدای زیادی تقدیم نمودند، در جنگِ تحمیلی نیز این طیف از جامعه سراسر حماسه‌ساز و افتخارآفرین بودند و شهدای زیادی تقدیم انقلاب کردند.
استان سیستان و بلوچستان نیز از این حیث بی‌بهره نبوده و به مانندِ بسیاری از نقاطِ کشور تعداد بسیاری شهیدِ کارگر به این نظام و انقلاب تقدیم کرد تا امروز شاهد صلابت و پایداریِ این سرزمین و عزت و آزادیِ مردمان آن باشیم؛ تولیدگرانی که با دست‌های مهربان و پینه‌بستة خویش مردانه در میدان نبرد جنگیدند تا دِینِ خود را به انقلاب و کشور خالصانه ادا کنند. بی‌شک سخن گفتن از این عزیزان که بر روی همة قیود دنیوی چشم بستند سخت است.
مقام معظم رهبری آیت‌الله خامنه‌ای (مدظله‌العالی) فرمودند: «کارگران دو کار انجام دادندکه در تاریخ ماندگار شد. 1. نگذاشتند چرخة تولید بخوابد؛ 2. حضور در صحنه‌های مختلف و همچنین حضور در جنگ و دفاعِ جانانه از نظامِ انقلاب و رهبری و تقدم».
در سطحِ کشور 14 هزار شهید کارگر داریم که سهم استان سیستان و بلوچستان از این تعداد 37 شهید است.
امروزه قدرت‌های بزرگِ استعماریِ جهان می‌کوشند تا با ازبینبردنِ اعتقاد و ارزش‌های دینی و اخلاقیِ ملت‌ها و کم‌رنگ کردن باورهایشان آنان را تحتِ امر خود بگیرند و با چپاولِ ثروت و ذخایرشان به نظامِ سرمایه‌داریِ پوشالیِ خود رونق بیشتری ببخشند. وقتی برای ازبینبردنِ این انقلابِ مردمی به ایرانِ اسلامی جنگ تحمیل شد و 36 کشورِ جهان به‌صورت رسمی و علنی و نزدیک به 80 کشور به اَشکالِ مختلف دولتِ بعثِ عراق را حمایت کردند،کمتر کسی در دنیا فکر می‌کرد که ملتِ ایران بتواند در برابرِ این هجومِ همه‌جانبه دوام بیاورد. اما در آن زمان با همة شرایط و مشکلات، پیر و جوان، مرد و زن، کارگر و دکتر و مهندس همه به فرمانِ حضرت امام(ره) لباسِ جهاد بر تن کردند و در برابرِ دشمنِ تا دندان مسلح ایستادند که این امر از ولایت‌مداری، دفاع از ناموس و ارزش‌های دینی و معنوی نشان داشت؛ به‌گونه‌ای که دشمنانِ ما هیچ‌گاه به چنین روز و چنین استقامتی فکر نمی‌کردند. هر قشری به نوبة خودش با ارسالِ کمک‌های مالی و جانی به جبهه و حمایت از رزمندگان سعی بر بیرون راندنِ دشمن از خاک و وطنِ خود می‌کرد.
اسناد سازمان بسیج اصناف استان
- فصل سوم- روحانیت
جهت مطالعة نقشِ روحانیت در دفاع مقدس باید سه موضوع را مداقه و بررسی کرد تا نقشِ این قشر در این حماسة هشت‌ساله تبیین شود:
الف) تفاوتِ افقِ فکریِ حاکم بر حکومت اسلامی با حکومت‌های موجود درجهان؛ ب) نقشِ روحانیت در شکل‌گیریِ حکومتِ اسلامی؛ ج) عاملِ اصلیِ جنگِ هشت‌ساله و نقشِ روحانیت در دفاع مقدس.
روحانیت در پشت جبهه
روحانیتِ شیعه به‌دلیل تعالیمی که در پرتوِ قرآن و سنت پیامبر اکرم(ص) و ائمه(ع) گرفته‌اند و با آگاهی و تسلطی که بر مبانیِ اسلام دارند دو نقشِ مهم و کلیدی را در شکل‌گیریِ حکومتِ اسلامی برعهده گرفته‌بودند:
1. نظریۀ حکومتِ اسلامی که از قرآن و سنت برگرفته شده‌بود به‌وسیلة روحانیت ترسیم و تبیین شد و به‌عنوانِ قانون اساسی به جامعة دینی عرضه و با رأیِ اکثریت پذیرفته شد.
2. برای تحققِ چنین حکومتی، عالمانِ بزرگی در قرون گذشته کوشش کرده و کسانی همچون شهیدِ اول و شهیدِ ثانی تا شیخ فضل‌الله نوری و مدرّس در این مسیر شهید شدهاند تا اینکه با درایت امام(ره) و شاگردانش و حمایتِ مراجعِ وقت در سال 1357، حکومتِ اسلامی بنیان گذاشته شد و برای حفظ و استقرارِ این حکومت، شهدای گران‌قدری همچون شهیدان مطهری، بهشتی، شهدای محراب و ده‌ها عالِم دیگر تقدیم شد.
روحانیت در دفاع مقدس
جنگِ تحمیلی تنها برای تصرفِ زمین یا منابع زیرزمینی یا معادن و اموری از این قبیل نبود، بلکه در واقع جنگ با ایدئولوژی‌هایی بود که انقلابِ اسلامی به ارمغان آورد؛ لذا دفاع مقدس را می‌توان رویاروییِ دو ایدوئولوژی دانست که در یک طرفِ آن ایران با رهبریِ روحانیت و ایدئولوژیِ دینی و در سوی دیگر صدام به نمایندگی از تمام ایدئولوژی‌های مرسوم در دنیا قرار داشت. روحانیت که رهبریِ این ایدئولوژی را برعهده داشت در تمام صحنه‌های جنگ حضورِ فعال و بی‌بدیلی از خود نشان داد. حضورِ طلبه‌های پایه یک تا استادان بلندمرتبۀ سطوحِ عالی حوزه در خطِ مقدم، سلاح به دوش و همگام با رزمندگانِ اسلام، و در پشتِ جبهه با تبیین این ایدئولوژی به‌صورتِ کتاب، مقاله، سخنرانی، جلسات روشنگرانۀ چهره‌به‌چهره و با تمام امکانات و ظرفیتی که داشتند، حضور فراگیری بود. در این راستا مراجع عظیم‌الشأنی نظیر حضرات آیات گلپایگانی و مرعشی نجفی و دیگران فتاوایی دائر بر مصرف قسمت عمدۀ خمس جهت مصرف در جبهه‌ها صادر کردند
نقشِ اساسیِ حوزه و روحانيت در دوران دفاع مقدس، تقويت روحية رزمندگانِ اسلام بود تا خسته و مأیوس نشوند و همچنان مؤمن به هدف و مطمئن به ادامۀ راه به مبارزه ادامه دهند.
عالمان و روحانيون با حضور مستقیم در جبهه‌ها در کنار سایر رزمندگان، با برپايیِ مجالس سخنرانی، دعا و نيايش به تقویت فضای معنوی در جبهه‌ها همت گماردند و با تبليغِ ارزش‌های اخلاقی در جبهه‌های جنگ، بارِ اخلاقیِ جبهه‌ها را غنی‌تر کردند.
روحانيون، با حضورِ تبليغیِ خويش دل‌های مردد را آرام می‌كردند، وسوسه‌ها را از جان‌ها زدوده، آرامشِ روحی به رزمندگان می‌دادند. با تلاوتِ آياتِ جهاد و مقاومت، استقامت را آموزش می‌دادند و با يادآوری تاريخِ صدرِ اسلام، صحيفة ايثار و شجاعت را در برابرِ ديدگان آنها می‌گشودند و با ترنم مصايبِ اهلِ بيت و سالار شهيدان(ع)، درس سلحشوری و مظلوميت را زمزمه می‌كردند (همان: 89).
در پرتوِ اين تلاشِ مداوم، جبهه سرشار از روحيه و قدرتِ روانی بود و رزمندگان هيچ‌گاه احساسِ ترس، خستگی و نااميدی نمی‌كردند. فرمایش حضرت امام(ره) خطاب به مراجعِ تقلید و روحانیون بهترین سند در رابطه با تبیینِ نقشِ روحانیون در دفاع مقدس است. در قسمتی از اين پيام آمده است:
«صلوات و سلامِ خدا و رسولِ خدا بر ارواح طیبة شهیدان، خصوصاً شهدای عزیزِ حوزه‌ها و روحانیت. درود بر حاملانِ امانت وحی و رسالت، پاسداران شهیدی كه اركانِ عظمت و افتخارِ انقلاب اسلامی را بر دوشِ تعهد سرخ و خونینِ خویش حمل نموده‌اند. خدا را سپاس می‌گزاريم كه از ديوارهای فيضيه گرفته تا سلول‌های مخوف و انفرادیِ رژيمِ شاه و از كوچه و خيابان تا مسجد و محرابِ ائمة جمعه و جماعات و از دفاتر كار و محل خدمت تا خطوطِ مقدم جبهه‌ها و ميادينِ مين خونِ پاك شهدای حوزه و روحانيت افق فقاهت را گلگون كرده‌است. از مجاهدات علمی و فرهنگیِ آنان كه به حق از جهاتی افضل از دماءِ شهیدان است كه بگذریم، آنان در هر عصری از اعصار برای دفاع از مقدسات دینی و میهنیِ خود مرارت‌ها و تلخی‌هایی متحمل شدهاند و همراه با تحملِ اسارت‌ها و تبعیدها، زندان‌ها و اذیت و آزارها و زخمِ‌زبان‌ها، شهدای گران‌قدری را به پیشگاهِ مقدسِ حق تقدیم نموده‌اند. شهدای روحانیت منحصر به شهدای مبارزه و جنگ در ایران نیستند. یقیناً رقمِ شهدای گمنامِ حوزه‌ها و روحانیت كه در مسیرِ نشرِ معارف و احكامِ الهی به‌دستِ مزدوران و نامردمان، غریبانه جان باخته‌اند، زیاد است»
در روزهای آغازین تجاوزِ عراق به خاک ایران، روحانیون در مناطقِ مرزی در سازماندهیِ نیروهای مردمی نقشِ مهمی ایفا کردند. آمارِ شهدای قشرِ روحانی در دوران دفاع مقدس گواهِ روشنی بر میزانِ تأثیرگذاریِ این قشر در سرنوشتِ جنگ تحمیلی است. براساسِ آمارِ موجود، تعداد شهدای روحانی در جنگِ عراق علیه ایران در میان اصنافِ مختلف و برحسبِ جمعیتِ هر صنف، 5/2 برابرِ سایر اصناف بوده‌است. تعدادِ کل شهدای روحانی در جنگ بالغ بر 3117 نفر بوده‌است که از این میان، 500 شهیدِ روحانی از استان تهران بوده‌اند. اولین روحانی شهید در جنگ تحمیلی شریف قنوتی است (میزبانی و صدری، 1382: 95 ).
در ابتدای جنگ، روحانیون ازطریق سازمان‌ها و نهادهای متعدد به جبهه اعزام می‌شدند؛ اما پس‌از چندی با تأسیسِ تیپ مستقل ۸۳ امام صادق(ع) در سال ۱۳۶۴، اعزام طلاب و روحانیون به جنگ منسجم شد. آیت‌الله محمد فاضل لنکرانی از اولین هماهنگ‌کنندگانِ اعزامِ روحانیون به جنگ بود. وی در مدرسة فیضیة قم واحدی نظامی به‌نامِ «هنگ طلاب» تأسیس و پس‌از طی دوره‌های نظامی آنان را اعزام می‌کرد (همان: 96).
همراه با رزمندگان سیستان و بلوچستان در طول دفاع مقدس تعداد 36 نفر از روحانیون استان به جبهه های جنگ اعزام شدند که تعداد 23 نفر نفر شهید تقدیم اسلام شدند .
تعدادی از رزمندگان روحانی استان :
عیسی بزمانی –سید علی سجادی-غلام محمد جهانگیری – شیر احمد رئیسی-سدی عبدالصمد ساداتی –مرادبخش فولادی-علی ایزد پناه-عبدالله وحیدی فر-محمد ناروئی-محمد جواد عبدالهی –
احمد علی کیخا-محمدرضا کیخا-عبدالرضا مزاری –نجف لکزائی-منصور هاشمی –حسین کیخا-حمید رضا حیدری نسب و........
اسناد بسیج طلاب سپاه سلمان استان
همچنین هم تعدادی هم به اسارت گرفته شدند از جمله حمید رضا حیدری نسب
انتهای پیام/